H ομάδα του Liminal Access Force

μας συστήνεται!

Τα μέλη του LAF μας αποκαλύπτουν πώς έφτασαν ως εδώ, τι φέρνουν στις βαλίτσες τους και τι σημαντικό παίρνουν μαζί τους από αυτό το ταξίδι. Ας γνωρίσουμε σήμερα την Ζήνα Λευκού, την Αναστασία Τασούλα και τον Χρίστο Παπαμιχαήλ!

 

Τι σε έφερε στο Liminal Access Force;

Ζήνα: Εγώ λατρεύω το σινεμά και το βούλιαγμα στις βελουδένιες καρέκλες, παρέα! Υπάρχοντας μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες και τους χώρους πολιτισμού, ευτυχώς, πλέον, και λόγω επαγγέλματος, πιστεύω πως το να βιώνουμε ισότιμα, όλες και όλοι, τέτοιου είδους συλλογικές εμπειρίες, θα έπρεπε να αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα. Ταυτόχρονα, καθώς σχεδιάζω εκπαιδευτικά προγράμματα και δράσεις που φέρνουν σε επαφή το κοινό με  την τέχνη του Κινηματογράφου, θα ήθελα να καταφέρω να μην αποκλείεται καμία και κανένας από την πρόσβαση σε αυτά. Ήρθα, λοιπόν, για να αναλάβω δράση προς αυτή την κατεύθυνση, με συμμάχους τους ανθρώπους μιας πολύ όμορφης, ετερόκλητης ομάδας.

Αναστασία: Στην Liminal Access Force με έφερε ένας φίλος μου, στέλνοντας μου το πρόγραμμα. Κυρίως, αυτό που με τράβηξε, είναι ότι το “infopack” έδινε αρκετές πληροφορίες για να με ιντριγκάρει αλλά όχι αρκετές πληροφορίες για να ξέρω ακριβώς περί τίνος πρόκειται. Με ενθουσίασε η ιδέα του να μάθω παραπάνω σχετικά με την προσβασιμότητα, τη συμπερίληψη και την πολιτιστική διαχείριση αλλά και να συμμετέχω σε μια μικτή ομάδα.

Χρίστος: Η ομάδα του L.A.F. είναι η υλοποίηση μιας ιδέας που γεννήθηκε αρκετά χρόνια πριν και είμαι πολύ χαρούμενος που επιτέλους υπάρχει! Στην δημιουργία αυτής της ομάδας σίγουρα με οδήγησαν πολλές συζητήσεις με φίλους και συνεργάτες τα τελευταία χρόνια και αρκετές ώρες προετοιμασίας του προγράμματος.

 

Τι φέρνεις στην ομάδα;

Ζήνα: Απ’ό,τι δήλωσαν οι συνοδοιπόρισσες και συνοδοιπόροι από την ομάδα, φέρνω άποψη (καλή ή κακή δεν είπαν, πάντως άποψη). Φέρνω και κάτι που θα το πω ρεαλισμό (απ’ αυτόν του party pooper με πάσα ειλικρίνεια), αλλά χρήσιμος καμιά φορά και αυτός ο άχαρος ρόλος. Σίγουρα αντισταθμίζεται από την συλλογική αισιοδοξία και ενθουσιασμό της ομάδας και κατευνάζεται με λίγο αυτοσαρκασμό. Μεράκι και επιμονή για όσα αγαπώ και καταπιάνομαι.

Αναστασία: Στην ομάδα φέρνω τις ηλιαχτίδες μου, το χαμόγελο μου, τις γνώσεις μου για την διαχείριση προγραμμάτων και μικτών ομάδων, την εμπειρία μου σε πολλαπλούς δημιουργικούς τομείς, την γαματοσύνη μου αλλά και τον τρόπο μου να διαχειρίζομαι κρίσεις με χαλαρότητα και φροντίδα.

Χρίστος: Πιστεύω ότι στην ομάδα φέρνω τις γνώσεις, την εμπειρία και το ενδιαφέρον μου για τον πολιτισμό, μαζί με μπόλικη περιέργεια για το πού θα μας οδηγήσει αυτό το ταξίδι.

 

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για σένα στο πρόγραμμα ως τώρα;

Ζήνα: Μπόλικα τα όμορφα και τα σημαντικά στην αναπόληση, θα ξεχωρίσω την πρώτη φορά που ένιωσα πως -παρόλο που περιοριζόμασταν από τα στενά κάδρα των άχαρων παραθύρων του zoom- υπήρχε μια αμοιβαία οικειότητα και εγγύτητα και γιατί όχι, ακόμα και στις ζόρικες στιγμές εκνευρισμού, μια τρυφερότητα.

Αναστασία: Για εμένα, η πιο σημαντική στιγμή στο πρόγραμμα ήταν η ημέρα που μέσα από μια εργασία που κάναμε πάνω στην προσβασιμότητα, με κάποια άτομα από την ομάδα που δουλεύαμε, αρχίσαμε να χτίζουμε τα δικά μας προσβάσιμα και συμπεριληπτικά project! Αγκαλιάζοντας όλες τις γνώσεις που έχουμε ήδη, που μας έχει δώσει το πρόγραμμα, αλλά και προσθέτοντας πολλές ιδέες! Πολλές ακόμα στιγμές με insights, γέλιο και δημιουργικότητα μου έρχονται όσο το σκέφτομαι, αλλά θα μείνω σε αυτήν για τώρα.

Χρίστος: Όλα τα στάδια του προγράμματος ήταν και είναι σημαντικά σε αυτήν την διαδρομή. Αυτό που μου δίνει όμως θάρρος και αισιοδοξία είναι όλες αυτές οι στιγμές που αντιλαμβάνομαι ότι έχει φτιαχτεί μια ετερόκλητη ομάδα που φαίνεται να θέλει και να μπορεί να δοκιμάσει, να δημιουργήσει και να εξελιχθεί.

 

 

O δεύτερος κύκλος του Liminal Access Force υλοποιείται με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση