H ομάδα του Liminal Access Force

μας συστήνεται!

 

Τα μέλη του LAF μας αποκαλύπτουν πώς έφτασαν ως εδώ, τι φέρνουν στις βαλίτσες τους και τι σημαντικό παίρνουν μαζί τους από αυτό το ταξίδι. Ας γνωρίσουμε σήμερα την Αρετή Γρηγοράτου, την Άννα Μαρία Φώσκολου και τη Μαρία Θρασυβουλίδη!

 

Τι σε έφερε στο Liminal Access Force;

Αρετή: Είδα το κάλεσμα και αμέσως σκέφτηκα πως αυτή είναι μια καταπληκτική πρωτοβουλία και πως θα επιθυμούσα να είμαι μέρος της. Ενδιαφερόμουν φυσικά μέσα από αυτό να μάθω πως γίνεται η διοργάνωση ενός προσβάσιμου φεστιβάλ. Θα έλεγα όμως, ότι ήταν κυρίως η ανάγκη να περάσω τη γραμμή από το να βλέπω και να παραπονιέμαι για την έλλειψη συμπερίληψης σε διάφορες δράσεις στο «ας γίνουμε εμείς η αλλαγή που θέλουμε», όντας μέρος μιας ομάδας που θα δημιουργούσε ένα προσβάσιμο και συμπεριληπτικό φεστιβάλ για όλους, όπως θα έπρεπε δηλαδή να είναι όλα τα φεστιβάλ και λοιπές δράσεις – καλλιτεχνικές και μη.

Άννα Μαρία: Η ανάγκη μου να έχω άποψη σε ό,τι διαμορφώνεται για μένα από την στιγμή που δίνεται η δυνατότητα να προτείνω λύσεις για ένα πιο ώριμο αποτέλεσμα. Η πρόσβαση στην τέχνη είναι κάτι πολύ σημαντικό για την εξέλιξη των ανθρώπων και πιστεύω πως τώρα, έχοντας στην διάθεσή μας εργαλεία και υπηρεσίες, ήρθε η στιγμή να περάσουμε στην ενεργή δράση! Δεν μπορούν να γίνονται δράσεις για εμάς χωρίς εμάς! Γεφυρώνουμε το χάσμα και κάνουμε βήματα μπροστά!

Μαρία: Πάντα με συγκινεί ο τρόπος που οι ατομικότητες γίνονται μία ομάδα. Η δύναμη που έχουν πολλοί άνθρωποι μαζί είναι κάτι φοβερό και αν το κατευθύνεις στα σωστά κανάλια, ο αντίκτυπος μπορεί να είναι τεράστιος. Όταν δημιουργείς κάτι από το μηδέν και το βλέπεις να υλοποιείται, είναι μία στιγμή ασύγκριτης χαράς και αυτό ακριβώς θέλω να διευκολύνω την ομάδα να βιώσει.

 

Τι φέρνεις στην ομάδα;

Αρετή: Στην ομάδα φέρνω την συμμετοχή μου με ενέργεια, ιδέες και όρεξη για συνεργασία.

Άννα Μαρία: Την διάθεση να πειραματιστώ, να δώσω ενέργεια και σκέψη, να δοκιμάσω εάν μια υπηρεσία είναι όντως προσβάσιμη όπως πρεσβεύει για τα άτομα με οπτική αναπηρία. Να μοιραστώ εμπειρίες που μπορούν να δώσουν λύσεις σε πιθανά προβλήματα. Πιστεύω ότι έχω αρκετή τεχνογνωσία για να είμαι αρκετά αντικειμενική σε κάτι που θα είναι ωφέλιμο σε όσους ανθρώπους με οπτική αναπηρία έχουν ενδιαφέρον για την τέχνη και τον πολιτισμό.

Μαρία: Έχω κέφι και όρεξη και δίνομαι πολύ στα πράγματα που κάνω. Επίσης, κουράζομαι δύσκολα… (ωχ ωχ ωχ) Εδώ ελπίζω να μπορώ να φέρω την όρεξη για παιχνίδι και πειραματισμό, την ηρεμία και την ασφάλεια της ομαδικότητας, την διάθεση να μοιραστώ ό,τι μπορεί να είναι χρήσιμο και να μάθω από ανθρώπους που φέρουν μια διαφορετική εμπειρία στη διαδικασία μας.

 

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για σένα στο πρόγραμμα ως τώρα;

Αρετή: Για εμένα η καλύτερη και πιο σημαντική στιγμή ήταν το σημείο που αρχίσαμε να λειτουργούμε σαν ομάδα, να γνωρίζουμε πλέον ο ένας τον άλλον, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι με διαφορετικούς χαρακτήρες και backgrounds που δεν έχουμε συναντηθεί ποτέ από κοντά, να λειτουργούμε σαν ένα πλούσιο σύνολο ιδεών και αφοσίωσης προς τον κοινό στόχο. Είμαι ευγνώμων για όλους τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα σε αυτή την ομάδα και χαρούμενη για την συνεργασία μας και τον τρόπο διαχείρισης.

Άννα Μαρία: Όταν συνειδητοποίησα ότι η τέχνη μπορεί όντως να είναι προσβάσιμη με έναν σωστό προγραμματισμό, τις κατάλληλες υπηρεσίες με τους σωστά εκπαιδευμένους ανθρώπους να δουλεύουν για αυτόν τον σκοπό. Πολύ σημαντική στιγμή επίσης όταν αντιλήφθηκα πως η τέχνη δεν είναι προσβάσιμη, γιατί οι άνθρωποι με αναπηρία δεν είναι εύκολο να εντοπιστούν από τους καλλιτέχνες ώστε να δώσουν κατευθυντήριες για μια σωστή διαχείριση. Από τη μία πλευρά είναι οι δημιουργοί καλλιτέχνες και από την άλλη τα άτομα με αναπηρία και ένα χάσμα που καλούμαστε να γεφυρώσουμε… Ο πολιτισμός δίνει την ευκαιρία και αυτό είναι από μόνο του κάτι το μαγικό!!!

Μαρία: Όταν ο κόσμος αρχίζει και κάνει χιούμορ μαζί μου είναι η στιγμή που καταλαβαίνω ότι τα πράγματα λειτουργούν και ότι το πράγμα θα κυλήσει. Οπότε σίγουρα, δίνω μεγάλη αξία σε αυτές τις στιγμές γιατί υπάρχει μια οικειότητα και μια ζεστασιά μέσα τους. Παρόλ’αυτά, δε θα μπορούσα να μην διαλέξω ως μία στιγμή τεράστιας χαράς, τη στιγμή που λάβαμε από τα παιδιά το ημερολόγιο που έφτιαξαν με δική τους πρωτοβουλία, το ημερολόγιο του LAF! Πέρα από την αισθητική του αξία, το πόσο επιμελημένο και όμορφο ήταν, έβγαζε ακριβώς αυτό το οποίο για μένα είναι το πνεύμα τού προγράμματος: διαφορετικές ατομικότητες που συνθέτουν μια ομάδα συνεκτική και πλούσια περιεχομένου. Είναι ακριβώς ό,τι ελπίζω να αναδυθεί και μέσα από το +ΑΜΑ!

 

 

O δεύτερος κύκλος του Liminal Access Force υλοποιείται με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση