H ομάδα του Liminal Access Force

μας συστήνεται!

Τα μέλη του LAF μας αποκαλύπτουν πώς έφτασαν ως εδώ, τι φέρνουν στις βαλίτσες τους και τι σημαντικό παίρνουν μαζί τους από αυτό το ταξίδι. Ας γνωρίσουμε σήμερα την Ελίνα Λογαρίδου, τον Βασίλη Ντατσιούδη και την Βενετσιάνα Καλαμπαλίκη!

 

Τι σε έφερε στο Liminal Access Force;

Ελίνα: Η ανάγκη μου να μάθω περισσότερα για την προσβασιμότητα στον Πολιτισμό, γιατί θεωρώ ότι είναι εφικτή και αναγκαία, η επιθυμία μου να μάθω πώς χτίζεται ένα φεστιβάλ και να συμβάλλω πρακτικά στην υλοποίηση του και η αγάπη μου στις ομάδες κάθε είδους, ειδικά τις καλλιτεχνικές.

Βασίλης: Χάρηκα που μπήκα στο LAF για την ευκαιρία να προσθέσω στη συμπερίληψη την προσβασιμότητα και, μαζί με δημιουργικούς ανθρώπους, να εξερευνήσω πώς αυτά μπορούν να εκφραστούν με τρόπους που δεν είχα σκεφτεί.

Βενετσιάνα: Το κάλεσμα για συμμετοχή στο LAF συνέπεσε χρονικά με τη συνέχεια της έρευνάς μου στον τομέα του σύγχρονου χορού και της αναπηρίας, που θέτει ως στόχο τον επαναπροσδιορισμό της έννοιας της προσβασιμότητας όπως αυτή συναντάται στις παραστατικές τέχνες σήμερα, τοποθετώντας τις υπηρεσίες προσβασιμότητας στα βασικά μεθοδολογικά εργαλεία δημιουργίας ενός έργου.
Διαβάζοντας την περιγραφή του εργαστηρίου, αλλά γνωρίζοντας και προσωπικά την ομάδα της liminal μέσω προηγούμενης συνεργασίας, σε συνδυασμό με την επιθυμία μου να βρεθώ σε έναν κοινό χώρο συζήτησης με ανθρώπους που μοιραζόμαστε τις ίδιες ανησυχίες όσον αφορά στη συμμετοχή, ήξερα πως αυτό το εκπαιδευτικό πρόγραμμα συντάσσεται με το αντικείμενο της παρούσας καλλιτεχνικής μου δραστηριότητας και συμπληρώνει τις ανάγκες μου για περαιτέρω εξέλιξη της πρακτικής μου.

 

Τι φέρνεις στην ομάδα;

Ελίνα: Την πεποίθηση μου ότι υπάρχουν λύσεις για όλα, την προσωπική μου διάθεση να τις βρω, όλη μου την ενέργεια για να πετύχουμε αυτά που θα χρειαστεί να κάνουμε και μια ακατάπαυστη επιθυμία να τα καταφέρουμε. Επίσης, υπομονή (όχι πάντα) και οργανωτικότητα, πειθαρχία και προσήλωση στο στόχο, κληροδοτήματα όλα της χορευτικής μου εκπαίδευσης.

Βασίλης: Πέρα από το κομμάτι της καλής συνεργασίας, θα ήθελα να πιστεύω πως έχω υποστηρίξει συναισθηματικά την ομάδα.

Βενετσιάνα: Πάντα είναι δύσκολο να εντοπίσω τι είναι αυτό που προσφέρω σε μία ομάδα. Γι’αυτό είναι ίσως καλύτερα να δούμε τι είπε η ομάδα για μένα: αγαύη, σίφουνας, προγραμματισμός, έκπληξη, σταθερότητα, κίνηση, ταλαντούχα, διάνοια, σπιρτόκουτο, η αποτελεσματική, μοβ. Αν μπορούσα να επιλέξω ένα, ίσως να διάλεγα την έκπληξη!

 

Ποια ήταν η πιο σημαντική στιγμή για σένα στο πρόγραμμα ως τώρα;

Ελίνα: Σίγουρα, η γνωριμία με την ομάδα, σηματοδότησε ένα πολύ καλό ξεκίνημα για μένα. Νομίζω όμως, ότι το πιο σημαντικό ήταν το πέρασμα από τη θεωρία στην πράξη. Η μετουσίωση των εκπαιδευτικών εφοδίων του προγράμματος σε πραγματικές δράσεις.

Βασίλης: Από τις σημαντικότερες στιγμές για μένα ήταν η πρώτη συνεργασία, στο πλαίσιο μιας ομαδικής εργασίας και οι ατελείωτες ενδιαφέρουσες συζητήσεις, με κάποια άτομα, που έχουμε γίνει πλέον φίλοι.

Βενετσιάνα: Αντί να ξεχωρίσω την πιο σημαντική στιγμή στο πρόγραμμα θέλω να αναφερθώ στο πιο σημαντικό στοιχείο του προγράμματος, που για μένα είναι οι άνθρωποι που το απαρτίζουν. Πρόκειται για μία ετερόκλητη ομάδα μοναδικών προσωπικοτήτων από διαφορετικά πεδία, με ποικίλα ενδιαφέροντα και ιδιαίτερες ευαισθησίες, που πάνω απ’ όλα φροντίζει να δίνει χώρο και να ακούει. Παρ’ ότι συστάθηκε στην πιο ασταθή περίοδο που ίσως έχουμε ποτέ γνωρίσει, και παρ’ ότι τα μέλη της δεν έχουμε βρεθεί ποτέ από κοντά, έχει δημιουργηθεί μεταξύ μας μία αίσθηση δυνατού πυρήνα και εμπιστοσύνης.
Λόγω της δομής του προγράμματος, από πολύ νωρίς χωριζόμασταν σε υποομάδες και συνεργαζόμασταν για την παράδοση εργασιών, οι οποίες κάθε φορά άλλαζαν μέχρι να μάθουμε καλά όλες όλους! Μέσα από παιχνίδια, quiz, έξτρα ζουμ γνωριμίας, δώρα, τσακωμούς, υποχωρήσεις και πολλά πολλά άλλα γίναμε αυτό που είμαστε σήμερα. Μην γνωρίζοντας αν αυτό που θα κάνουμε θα πετύχει ή όχι, σίγουρα αξίζει να το προσπαθήσουμε.

 

O δεύτερος κύκλος του Liminal Access Force υλοποιείται με την υποστήριξη του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση