Αποτελέσματα Ανοιχτού Καλέσματος – “Worthy to be Remembered”

Με μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε τα αποτελέσματα του ανοιχτού καλέσματος για το διαδικτυακό πρόγραμμα καλλιτεχνικής φιλοξενίας (mini-residency) Worthy to be Remembered – Artistic Reflections on Memory and History!

👉 Μάθετε περισσότερα για το έργο εδώ.

Κολλάζ φωτογραφιών των τεσσάρων καλλιτεχνών ή καλλιτεχνικών ομάδων που επιλέχθηκαν στο Worthy to be remembered. Μια άσπρη παχιά πινελιά σκίζει οριζόντια τον χώρο ανάμεσα στις εικόνες τους. Πάνω της με μαύρα γράμματα είναι γραμμένο: Worthy to be remembered, οι επιλεγμένοι καλλιτέχνες από Ελλάδα και Γερμανία.

Τον Ιούνιο προσκαλέσαμε ανάπηρους και Κωφούς καλλιτέχνες που ζουν στην Ελλάδα και τη Γερμανία να συμμετάσχουν στο “Worthy to be Remembered”, ένα διεπιστημονικό καλλιτεχνικό πρόγραμμα που εστιάζει στις αθέατες ιστορίες ανάπηρων πολέμου. Το κάλεσμα ενθάρρυνε τους καλλιτέχνες να αντλήσουν έμπνευση και υλικό από την ιστορική έρευνα και να το μεταφέρουν στο σήμερα μέσα από τη δημιουργική τους διαδικασία.

Το έργο υλοποιείται από τη liminal (Ελλάδα), σε συνεργασία με τη Berlinklusion (Γερμανία), το Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς και τον ιστορικό Ιάσονα Χανδρινό (Ελλάδα).

Μετά από προσεκτική αξιολόγηση αιτήσεων από καλλιτέχνες στην Ελλάδα και τη Γερμανία, επιλέχθηκαν εκείνες που ξεχώρισαν για τη δημιουργικότητα και την καλλιτεχνική τους προσέγγιση. Η διαδικασία επιλογής υπήρξε ιδιαιτέρως απαιτητική, λόγω του υψηλού επιπέδου των συμμετοχών. Ευχαριστούμε θερμά όσες και όσους μοιράστηκαν μαζί μας τη δουλειά και τις ιδέες τους.

Γνωρίστε τους καλλιτέχνες

Βίκυ Δημητροπούλου

Μία γυναίκα με γκριζοκάστανα μαλλιά πιασμένα μισά μισά είναι καθισμένη σε μια ξύλινη καρέκλα σε θέση προφίλ τοποθετημένη στο πλακόστρωτο μονοπάτι ενός πάρκου. Φορά λευκό t-shirt, πράσινο παντελόνι και μαύρα σανδάλια, ενώ οι γραμμές ενός τατουάζ φαίνονται στο πίσω μέρος του αριστερού της μπράτσου. Τα μάτια της κλείνουν ελαφρά από το φως του ήλιου που απλώνεται γύρω αλλά η έκφρασή της είναι γαλήνια.

Η Βίκυ Δημητροπούλου είναι κωφή/βαρήκοη performer και πολιτιστική διαχειρίστρια με έδρα την Ελλάδα και την Ισπανία. Σπούδασε Πολιτιστική Διαχείριση στο Πολυτεχνείο της Βαλένθια και Επικοινωνία και Πολιτισμικές Σπουδές στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Το έργο της συνδυάζει την αφήγηση, την performance και την κοινωνική έρευνα, με έμφαση στα κοινωνικά προβλήματα των κοινοτήτων με τις οποίες συνεργάζεται. Είναι ιδρυτικό μέλος του amana mneme, ελληνο-βραζιλιάνικου καλλιτεχνικού διδύμου που εστιάζει στη μνήμη των τόπων και στην ενεργό συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων στη δημιουργική διαδικασία.

Εύα Λαμπάρα

Σε έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο, μία γυναίκα με κόκκινα μακριά μαλλιά και βεραμάν σκουλαρίκια χαμογελά απαλά στον φακό. Φορά καλοκαιρινό στράπλες μαύρο μπλουζάκι και ένα λεπτό μαύρο μενταγιόν κοσμεί τις λεπτές γραμμές του γυμνού της λαιμού. Μοιάζει να είναι καθισμένη σε αμαξίδιο και το σώμα της φαίνεται μέχρι τη γραμμή του μπούστου της.

Η Εύα Λαμπάρα (EVArtist) είναι εικαστικός, performer και γραφίστρια με έδρα την Αθήνα. Ζωγραφίζει με το στόμα και αξιοποιεί την ακινησία του σώματος ως μέσο έκφρασης, επαναπροσδιορίζοντας έννοιες ταυτότητας και διαφορετικότητας. Με ενεργή παρουσία στην καλλιτεχνική ομάδα ARTimeleia, έχει συμμετάσχει σε φεστιβάλ, θεατρικές παραστάσεις και καμπάνιες, που προάγουν τη συμπερίληψη στην τέχνη και την κοινωνία.

Η καλλιτεχνική πρακτική της εστιάζει στη σωματικότητα, την ταυτότητα και τη διαφορετικότητα. Δημιουργεί έργα που αμφισβητούν κοινωνικά στερεότυπα και προτείνουν έναν πιο συμπεριληπτικό τρόπο θέασης της αναπηρίας. Η δουλειά της κινείται στα όρια μεταξύ εικαστικών τεχνών, θεάτρου και ακτιβισμού.

RC Taube & Kit Blamire

Μπροστά από έναν ξύλινο φράχτη με πράσινα δέντρα, δύο άτομα ποζάρουν χαμογελαστά. Το ένα φορά ανοιχτόχρωμα χρωματιστά ρούχα, έχει κοντά μαύρα μαλλιά και στηρίζει το δεξί του χέρι σε ένα μπαστούνι. Φαίνεται να κάθεται μαλακά πάνω στο μπράτσο ενός αμαξιδίου το οποίο συγκρατεί κρατώντας το με τα δυο του χέρια, το άλλο άτομο ελαφρά πιο πίσω και πλάι του. Με γυαλιά και καστανά κοντά μαλλιά, φορά μαύρα ρούχα ενώ το κάτω μέρος του σώματός του κρύβεται από το αμαξίδιο.

Το RC Taube είναι queer ανάπηρο καλλιτεχνό με έδρα το Σόνεβεϊντε του Βερολίνου. Ενδιαφέρεται για την επανάληψη και την παραγωγή αντιγράφων, ενώ η γλώσσα, ο ήχος και ο πηλός είναι μερικά από τα μέσα που έχει χρησιμοποιήσει στα πιο πρόσφατα έργα του.

Το Kit Blamire είναι queer καλλιτεχνό, που δραστηριοποιείται στον χώρο της δημιουργίας ταινιών, της συγγραφής και των εκτυπώσεων riso. Το έργο του επικεντρώνεται στην ασθένεια ως μορφή αντικαπιταλισμού και στην καταγραφή του πένθους της πανδημίας.

Μαζί επιδιώκουν να διερευνήσουν πώς οι φασιστικές ιδεολογίες διαμορφώνουν την κοινωνική αντίληψη για την αναπηρία και πώς μορφές αντίστασης αναπτύσσονται στην καθημερινότητά μας. Στο πλαίσιο αυτό, επιθυμούν να διερευνήσουν τη συστηματική αποσιώπηση της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19 και την ευρεία εγκατάλειψη και έκθεση των ανάπηρων ατόμων σε κίνδυνο.

Almitra Pyritidis

Μία γυναίκα με μαύρα μαλλιά σε κοτσίδα και χωρίστρα στη μέση, ανοιχτά καστανά μάτια και τρύπα στη μύτη της φορά μαύρο αθλητικό ζακετάκι με φερουάρ. Το βλέμμα της αυστηρό καρφώνει τον φακό. Από τα αντικείμενα πίσω της, φαίνεται πως βρίσκεται καθισμένη σε κάποια κουζίνα.

Η Almitra Pyritidis είναι διεπιστημονική καλλιτέχνις με έδρα το Βερολίνο. Το έργο της εστιάζει στα σημεία συνάντησης της ασθένειας, της μνήμης και της ταυτότητας – ατομικής και συλλογικής – και στον τρόπο που αυτές διαμορφώνουν την ανθρώπινη εμπειρία.

Μέσα από σωματικές πρακτικές όπως η έρευνα της κίνησης, ο χορός και η performance, εξετάζει το σώμα ως κοινωνική κατασκευή και επεξεργάζεται προσωπικά της βιώματα που σχετίζονται με την ασθένεια. Παράλληλα, ασχολείται με τη γλυπτική και τις εγκαταστάσεις, προσεγγίζοντας με κριτικό βλέμμα κοινωνικά και πολιτικά ζητήματα μέσα από την καλλιτεχνική της πρακτική.

Τα επόμενα βήματα

Οι επιλεγμένοι καλλιτέχνες παρακολούθησαν ένα διήμερο διαδικτυακό εργαστήριο (22 και 24 Ιουλίου), στο οποίο είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν μεταξύ τους, αλλά και με τις ομάδες των οργανισμών liminal και Berlinklusion. Το εργαστήριο περιλάμβανε εισαγωγή στο ιστορικό πλαίσιο του έργου και παρουσίαση βασικών εννοιών σχετικά με την προσβασιμότητα στις παραστατικές και εικαστικές τέχνες.

Μέχρι τον Νοέμβριο οι καλλιτέχνες θα συνεχίσουν να εργάζονται, λαμβάνοντας εξατομικευμένη συμβουλευτική (mentoring) για την εξέλιξη των καλλιτεχνικών τους έργων. Με την υποστήριξη των οργανισμών, θα ενσωματώσουν την προσβασιμότητα στη δημιουργική τους διαδικασία. Στο τέλος του Νοεμβρίου θα παρουσιάσουν τα προσβάσιμα έργα τους ή την μέχρι τότε πορεία της δουλειάς τους σε μια διαδικτυακή εκδήλωση.

➡️ Για να ενημερώνεστε για τα επόμενα στάδια του έργου, μείνετε συντονισμένοι στην ιστοσελίδα και τα social media μας ή εγγραφείτε στο newsletter μας.

To πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το Γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον.