Worthy to be Remembered: Από την Ιστορία στην Τέχνη

Διαδικτυακή εκδήλωση την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025

Την Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025 σας προσκαλούμε στη διαδικτυακή εκδήλωση του προγράμματος “Worthy to be Remembered” αφιερωμένη στη μνήμη, την ιστορία και την τέχνη. Η εκδήλωση πραγματοποιείται με αφορμή την επέτειο της 30ής Νοεμβρίου 1943, όταν συνεργάτες των δυνάμεων Κατοχής πραγματοποίησαν το Μπλόκο σε νοσοκομεία της Αθήνας, στοχοποιώντας ανάπηρους πολέμου μέλη της Αντίστασης.

Τέσσερις ανάπηροι καλλιτέχνες από την Ελλάδα και τη Γερμανία μοιράζονται τις δημιουργικές τους διαδρομές, προσκαλώντας μας να ανακαλύψουμε πώς η τέχνη μπορεί να μεταμορφώσει τη μνήμη σε πράξη επιμνημόνευσης, αναγνώρισης και κριτικού αναστοχασμού πάνω σε ένα σχετικά άγνωστο κομμάτι της ιστορίας.

Η εκδήλωση πραγματοποιείται στο πλαίσιο του διεπιστημονικού καλλιτεχνικού προγράμματος “Worthy to be Remembered”, το οποίο ερευνά τις αφανείς ιστορίες ανάπηρων ατόμων που διαδραμάτισαν καθοριστικό ρόλο στην Αντίσταση και υπέστησαν διώξεις υπό το ναζιστικό καθεστώς. Μέσα από την καλλιτεχνική πράξη, το πρόγραμμα επιδιώκει να τιμήσει και να φωτίσει αυτές τις αποσιωπημένες αφηγήσεις.

Σχετικά με το πρόγραμμα Worthy to be Remembered

Το πρόγραμμα “Worthy to be Remembered: Καλλιτεχνικοί Αναστοχασμοί πάνω στη Μνήμη και την Ιστορία” αποτελεί κοινή πρωτοβουλία των οργανισμών liminal και Berlinklusion, βασισμένη στα ιστορικά ευρήματα του προηγούμενου προγράμματος “Worthy to be Remembered: Φόρος τιμής στα ανάπηρα θύματα ναζιστικών διώξεων σε Ελλάδα και Γερμανία” που χρηματοδοτήθηκε από το γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον.

Μέσα από ένα διαδικτυακό πρόγραμμα φιλοξενίας, οι καλλιτέχνες ήρθαν σε επαφή με την ιστορική έρευνα του Δρ. Ιάσονα Χανδρινού και συμμετείχαν σε εργαστήρια και συναντήσεις που διοργανώθηκαν από τους οργανισμούς liminal, Berlinklusion και Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς. Οι συναντήσεις αυτές διερεύνησαν θεματικές όπως η προσβασιμότητα στην τέχνη, η έρευνα ως καλλιτεχνική πρακτική, καθώς και η θεωρία του μισαναπηρισμού και της ακροδεξιάς ιδεολογίας, λειτουργώντας ως αφετηρία για τους καλλιτέχνες να διευρύνουν τη σκέψη και την καλλιτεχνική τους προσέγγιση.

Με ποιους τρόπους μπορούν οι επώδυνες πτυχές της ιστορίας και
η μνήμη της αντίστασης να μεταφραστούν σε καλλιτεχνική πρακτική;

Από την Ιστορία στην Τέχνη

Αντλώντας έμπνευση από το ιστορικό αυτό υλικό και το θεωρητικό πλαίσιο, οι καλλιτέχνες μετέτρεψαν την έρευνά τους σε νέα καλλιτεχνικά έργα.

Κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης, οι ανάπηροι καλλιτέχνες – Βίκυ Δημητροπούλου, Εύα Λάμπαρα, RC Taube & Kit Blamire, και Almitra Pyritidis – θα μιλήσουν για τη δημιουργική τους διαδικασία, θα μοιραστούν εμπειρίες από την έρευνα και τα έργα τους και θα συζητήσουν το ερώτημα του πώς η τέχνη μπορεί να μετασχηματίσει τη δύσκολη κληρονομιά σε πράξη μνήμης και κοινωνικής ευαισθητοποίησης.

Μέσα από το μοίρασμα της καλλιτεχνικής τους πορείας, η συζήτηση θα φωτίσει το πώς η καλλιτεχνική πράξη γεφυρώνει το παρελθόν με το παρόν, αποκαλύπτοντας τις συνέχειες ανάμεσα στις ιστορικές αδικίες και τις σύγχρονες μορφές μισαναπηρισμού και αποκλεισμού.

Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί στα Αγγλικά με παράλληλη διερμηνεία στην Ελληνική και Γερμανική Νοηματική Γλώσσα.

➡️ Τη συζήτηση θα συντονίσουν η Δρ. Kate Brehme (Berlinklusion) και η Μαριλένα Κουκούλη (liminal).

Εγγραφείτε εδώ

Συμμετέχοντ@ καλλιτέχν@

Βίκυ Δημητροπούλου

Μία γυναίκα με γκριζοκάστανα μαλλιά πιασμένα μισά μισά είναι καθισμένη σε μια ξύλινη καρέκλα σε θέση προφίλ τοποθετημένη στο πλακόστρωτο μονοπάτι ενός πάρκου. Φορά λευκό t-shirt, πράσινο παντελόνι και μαύρα σανδάλια, ενώ οι γραμμές ενός τατουάζ φαίνονται στο πίσω μέρος του αριστερού της μπράτσου. Τα μάτια της κλείνουν ελαφρά από το φως του ήλιου που απλώνεται γύρω αλλά η έκφρασή της είναι γαλήνια.

Η Βίκυ Δημητροπούλου είναι κωφή/βαρήκοη performer και πολιτιστική διαχειρίστρια με έδρα την Ελλάδα και την Ισπανία. Το έργο της συνδυάζει την αφήγηση, την performance και την κοινωνική έρευνα, με έμφαση στα κοινωνικά προβλήματα των κοινοτήτων με τις οποίες συνεργάζεται

Εύα Λάμπαρα

Σε έναν ασφαλτοστρωμένο δρόμο, μία γυναίκα με κόκκινα μακριά μαλλιά και βεραμάν σκουλαρίκια χαμογελά απαλά στον φακό. Φορά καλοκαιρινό στράπλες μαύρο μπλουζάκι και ένα λεπτό μαύρο μενταγιόν κοσμεί τις λεπτές γραμμές του γυμνού της λαιμού. Μοιάζει να είναι καθισμένη σε αμαξίδιο και το σώμα της φαίνεται μέχρι τη γραμμή του μπούστου της.

Η Εύα Λαμπάρα (EVArtist) είναι εικαστικός, performer και γραφίστρια με έδρα την Αθήνα. Ζωγραφίζει με το στόμα και αξιοποιεί την ακινησία του σώματος ως μέσο έκφρασης, επαναπροσδιορίζοντας έννοιες ταυτότητας και διαφορετικότητας. Δημιουργεί έργα που αμφισβητούν κοινωνικά στερεότυπα και προτείνουν έναν πιο συμπεριληπτικό τρόπο θέασης της αναπηρίας.

RC Taube & Kit Blamire

Μπροστά από έναν ξύλινο φράχτη με πράσινα δέντρα, δύο άτομα ποζάρουν χαμογελαστά. Το ένα φορά ανοιχτόχρωμα χρωματιστά ρούχα, έχει κοντά μαύρα μαλλιά και στηρίζει το δεξί του χέρι σε ένα μπαστούνι. Φαίνεται να κάθεται μαλακά πάνω στο μπράτσο ενός αμαξιδίου το οποίο συγκρατεί κρατώντας το με τα δυο του χέρια, το άλλο άτομο ελαφρά πιο πίσω και πλάι του. Με γυαλιά και καστανά κοντά μαλλιά, φορά μαύρα ρούχα ενώ το κάτω μέρος του σώματός του κρύβεται από το αμαξίδιο.

Το RC Taube είναι queer ανάπηρο καλλιτεχνό με έδρα το Βερολίνο. H γλώσσα, ο ήχος και ο πηλός είναι μερικά από τα μέσα που έχει χρησιμοποιήσει στα πιο πρόσφατα έργα του. Το Kit Blamire είναι queer καλλιτεχνό, που δραστηριοποιείται στον χώρο της δημιουργίας ταινιών, της συγγραφής και των εκτυπώσεων riso. Μαζί επιδιώκουν να διερευνήσουν πώς οι φασιστικές ιδεολογίες διαμορφώνουν την κοινωνική αντίληψη για την αναπηρία και πώς μορφές αντίστασης αναπτύσσονται στην καθημερινότητά μας.

Almitra Pyritidis

Μία γυναίκα με μαύρα μαλλιά σε κοτσίδα και χωρίστρα στη μέση, ανοιχτά καστανά μάτια και τρύπα στη μύτη της φορά μαύρο αθλητικό ζακετάκι με φερουάρ. Το βλέμμα της αυστηρό καρφώνει τον φακό. Από τα αντικείμενα πίσω της, φαίνεται πως βρίσκεται καθισμένη σε κάποια κουζίνα.

Η Almitra Pyritidis είναι διεπιστημονική καλλιτέχνις με έδρα το Βερολίνο. Μέσα από σωματικές πρακτικές όπως η έρευνα της κίνησης, ο χορός και η performance, εξετάζει τα σημεία συνάντησης της ασθένειας, της μνήμης και της ταυτότητας – ατομικής και συλλογικής – και τον τρόπο που αυτές διαμορφώνουν την ανθρώπινη εμπειρία.

Χρήσιμες πληροφορίες

Ημέρα: Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2025
Ώρα έναρξης: 17:00–19:00 (EET / Αθήνα) | 16:00–18:00 (CET / Βερολίνο)
Διάρκεια: 2 ώρες (με διαλείμματα)
Τοποθεσία: Διαδικτυακά (μέσω Zoom)
Γλώσσες: Αγγλικά, Ελληνική και Γερμανική Νοηματική Γλώσσα. Δυνατότητα αυτόματων υποτίτλων και μετάφρασης
Κόστος: Είσοδος ελεύθερη (απαιτείται προεγγραφή)

ℹ️ Εγγραφείτε εδώ για να λάβετε τον σύνδεσμο της εκδήλωσης.

Το έργο υλοποιείται από τη liminal (Ελλάδα), σε συνεργασία με τη Berlinklusion (Γερμανία) και το Σημείο για τη Μελέτη και την Αντιμετώπιση της Ακροδεξιάς.

Το πρόγραμμα συγχρηματοδοτείται από το γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον.

Πληροφορίες για την αφίσα:
1. Διαδηλωτές διεκδικούσαν μια «Διακήρυξη Ίσων Δικαιωμάτων» για τα άτομα με αναπηρία στο Καπιτώλιο των ΗΠΑ το 1972. Μεταξύ των αιτημάτων τους ήταν η δημιουργία ραμπών στα πεζοδρόμια και η βελτίωση της πρόσβασης στις δημόσιες συγκοινωνίες. Ο Νόμος για τους Αμερικανούς με Αναπηρίες (Americans with Disabilities Act) επέβαλε τις ραμπές το 1990. Φωτογράφος: Bettmann/Bettmann
2. Χαρακτικό του Α. Τάσσου (Τάσος Αλεβίζος) εμπνευσμένο από το Μπλόκο των Νοσοκομείων στις 30 Νοεμβρίου 1943