“Ja, aber…” στο Βερολίνο!

Η παράσταση “Ja, aber… – Ναι, αλλά…” της ομάδας PUNKT* με την υποστήριξη της liminal παρουσιάστηκε στο Theater Aufbau Kreuzberg (tak) του Βερολίνου στις 25 Φεβρουαρίου με θέμα την αναπηρία και τα ταμπού γύρω από αυτήν μέσα από μια διαδικασία αναζήτησης νέων μορφών αφήγησης.

 

Σε μαύρο φόντο, αναγράφεται με άσπρα γράμματα ο τίτλος "Ja, aber..." («Ναι, αλλά...»). Από κάτω του, είναι σχεδιασμένα με άσπρο χρώμα 4 εικονίδια σύμβολα της αναπηρίας: ένα μάτι και ένα αυτί με Χ για την οπτική και την ακουστική αναπηρία αντίστοιχα, ένα ανθρωπάκι σε αμαξίδιο για την κινητική αναπηρία και δύο χέρια που νοηματίζουν για τη Νοηματική γλώσσα.

 

Λίγα λόγια για το Ja, aber…

Πώς μιλάμε για την αναπηρία;
Πότε νιώθουμε άβολα;
Πότε θυμώνουμε;
Πώς απαντάμε στα βλέμματα λύπησης, στην ηρωοποίηση και τον εξωτικισμό απέναντι στα άτομα με αναπηρία;
Πώς φτιάχνουμε θέατρο με όλες αυτές τις ερωτήσεις;

Με πρώτη ύλη ανώνυμες απόψεις και ερωτήσεις που συλλέχθηκαν μέσω ερωτηματολογίων σε τρεις διαφορετικές γλώσσες διαμορφώθηκε το περιεχόμενο μιας παράστασης που μιλά ανοιχτά και με χιούμορ για την αναπηρία και ταυτόχρονα αναζητά μια νέα ταυτότητα για την ίδια τη θεατρική αφήγηση.

Σε μια θεατρική σκηνή, ένας νεαρός άντρας χωρίς μαλλιά, με μούσια και λαμέ γιλέκο μιλά με έκδηλο ενθουσιασμό σε ένα μικρόφωνο που κρατά στο χέρι. Δεξιά, μία κοπέλα με μπερέ και αδιάβροχο χακί μπουφάν είναι στραμμένη προς μία άλλη γυναίκα με μπλε ελεκτρίκ ζακέτα. Η πρώτη κρύβει με τα χέρια της το πρόσωπό της αφήνοντας μόνο τα εμβρόντητα μάτια της ακάλυπτα καθώς αντικρύζει την δεύτερη.

Από το σημείωμα της σκηνοθέτιδας, Έλενας Σωκράτους, για το Ja, aber…:
“Το θέατρο ως συνάντηση και ανταλλαγή.
Ως πείραμα συνύπαρξης και αλληλεπίδρασης μεταξύ ανθρώπων, θεατρικών μεθόδων και εργαλείων προσβασιμότητας.
Μια διαδικασία αναζήτησης νέων μορφών αφηγήσεων και δραματουργιών.
Η παράστασή μας επεξεργάζεται δραματουργικά τρόπους προσβασιμότητας, μέσω ελληνικών και γερμανικών υπέρτιτλων και στοιχείων ακουστικής περιγραφής.”

Με τον Χρίστο Παπαμιχαήλ ως Σκηνοθέτη Δημιουργικής Προσβασιμότητας και περφόρμερ, η παράσταση “Ja, aber…” κατάφερε να εντάξει δημιουργικά στοιχεία προσβασιμότητας με ελληνικούς και γερμανικούς υπέρτιτλους καθώς και στοιχεία ακουστικής περιγραφής.

Μετά την παράσταση ακολούθησε συζήτηση με το κοινό που συντόνισε ο Σύλλογος Ελλήνων Επιστημόνων Βερολίνου-Βραδεμβούργου.

 

Σε μια θεατρική σκηνή, ένας άντρας με κοτσίδα και μούσια είναι καθισμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο. Δεξιά του, καθισμένοι σε έναν πράσινο καναπέ μια γυναίκα με μουσταρδί μπλούζα που τινάζει τα μαλλιά της και ένας άντρας με κοτσίδα και σακάκι κρατούν στα χέρια τους τυπωμένες σελίδες. Όλοι τους είναι στραμμένοι προς έναν άντρα στα δεξιά με κοντά μαλλιά και μούσια που φορά μόνο μια γκρι ζακέτα και έχει τα πόδια του γυμνά. Κάθεται σταυροπόδι σε μια λευκή πολυθρόνα με ροδάκια και φορά αθλητικές κάλτσες και παντόφλες σπιτιού.

 

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθέτις: Έλενα Σωκράτους
Ηθοποιοί: Μιχαήλ Φωτόπουλος, Πέτρος Ζαβράκας, Χρίστος Παπαμιχαήλ, Στυλιανός Μπενέτος, Ελένη Ευθυμίου
Αφηγήτρια: Νίκη Λαμπριανίδου
Φιλική συμμετοχή: Αλέξανδρος Κωχ
Σκηνοθέτης Δημιουργικής Προσβασιμότητας: Χρίστος Παπαμιχαήλ
Βοηθοί σκηνοθέτιδας: Στυλιανός Μπενέτος, Ελένη Ευθυμίου
Φωτογραφίες: Παναγιώτης Πασχαλίδης
Χειρισμός υπερτίτλων: Ειρήνη Ζώρζου

Ευχαριστούμε τις Rosa Eichacker, Μαρία Μηνά και τον Αντρέα Οικονόμου

Περισσότερες πληροφορίες: https://tak-berlin.de/node/1369

Η παράσταση  “Ja, aber…” επιχορηγήθηκε από το Bezirkes Friedrichshain-Kreuzberg von Berlin και στηρίχθηκε από: liminal, Theater Aufbau Kreuzberg, To Spiti, Stiftung Kommunikationsaufbau.